تغییرات و دگرگونی ها در ساختار دانشکده:
در سال 1383 به دنبال توسعه و اصلاح ساختار دانشگاه تهران، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی به «پردیس کشاورزی و منابع طبیعی» تبدیل شد. پس از اجرای اصلاحات ساختاری، دانشگاه تهران شامل شماری پردیس با اختیارات همسان دانشگاه های تخصصی کشور شد.این پردیس ها از نظر تشکیلاتی و اداری جزئی از دانشگاه تهران و از نظر عملکردی و بودجه، مستقل می باشند.

در دوره اولیه آزمایشی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی از شش دانشکده و یک مرکز تحقیقات بین المللی بیابان تشکیل شده بود. این دانشکده و گروه های آموزشی آن ها به شرح ذیل بود:

1 ـ دانشکده مهندسی آب و خاک متشکل از 2 گروه آموزشی علوم خاک و آبیاری و آبادانی.
2 ـ دانشکده علوم زراعی و دامی متشکل از 2 گروه زراعت و اصلاح نباتات و علوم دامی.
3 ـ دانشکده مهندسی بیوسیستم کشاورزی متشکل از 2 گروه علوم صنایع غذایی و ماشین های کشاورزی.
4 ـ دانشکده علوم باغبانی و گیاه پزشکی متشکل از 2 گروه علوم باغبانی و گیاه پزشکی.
5 ـ دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی متشکل از 2 گروه اقتصاد کشاورزی و ترویج و آموزش کشاورزی.
6 ـ دانشکده منابع طبیعی متشکل از 5 گروه شیلات و محیط زیست،احیاءمناطق خشک و کوهستانی، جنگلداری و اقتصاد جنگل و گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ

و یک مرکز تحقیقات بین المللی بیابان متشکل از گروه های آموزشی مدیریت مناطق بیابانی، فنی و مهندسی ، انسانی و هنر، علوم زیستی، گروه پژوهشی علوم کشاورزی و منابع طبیعی و چهار ایستگاه پژوهشی در شهرستان های سمنان، کاشان، بیرجند و کرمان.
پس از 5 سال فعالیت آزمایشی و بررسی و ارزیابی کارشناسی، سرانجام ساختار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی با چهاردانشکده منابع طبیعی، اقتصاد و توسعه کشاورزی، علوم و مهندسی کشاورزی، مهندسی و فناوری کشاورزی و مرکز تحقیقات بین المللی بیابان به تصویب ررسید.

در سال های 1389 تا1396 این پردیس با بیش از 4000 دانشجو در حدود 120 رشته و گرایش تحصیلی در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری و بیش از 215 عضو هیأت علمی داشته و با 16 گروه اموزشی 5 گروه پژوهشی، مرکز تحقیقات بیابان، مرکز پارک علم و فناوری کشاورزی و منابع طبیعی و کلینیک کشاورزی و منابع فعالیت دارد.