مدرسه عالی فلاحت و صنایع روستایی

از آنجا که مدرسه متوسطه فلاحتی تهران (واقع در پارک امین الملک) نیز خالی از نواقص نبود از جمله عدم گنجایش پارک برای عملیات فلاحتی و زراعتی، عدم تکافوی یکسال توقف شاگردان در کرج برای عملیات و عدم اکتساب روحیه فلاحتی از سوی شاگردان برای اعزام به روستاها و غیره، نهایتاً برای اینکه شاگردان بتوانند علم و عمل را همزمان بیاموزند به پیشنهاد آقای مصطفی قلی خان بیات مهندس فلاحت و دیپلمه از مدرسه گرینیون فرانسه که در آن زمان معاونت وزرات فوائد عامه و تجارت و فلاحت را به عهده داشت و همزمان با وزرات امیر لشگر شیبانی ( یا شیوانی) وزیر وقت وزارت مذکور، مدرسه متوسطه فلاحتی تهران منحل و «مدرسه عالی فلاحت» در کرج در سال 1307 خورشیدی افتتاح گردید.در این ایام بواسطه تخصیص بودجه مناسب و تأسیس تشکیلات لازم، آزمایشگاه ها و مزارع امتحانی و تخصیص اتومبیل مجانی جهت ایاب ذهاب به تهران و بالعکس بسیاری از معایب دبستان سابق برزگران کاملاً مرتفع شده بود. معلمان و هیئت مؤسس مدرسه عالی فلاحت و صنایع روستایی عبارت بودند از: مهندس محمود فاتح؛ معلم ماشین آلات، مهندس احمد حسین خان عدل؛ معلم گیاه شناسی و جغرافیای کشاورزی ، محمد مظاهر صدیق حضرت؛ معلم اقتصاد، دکتر مرتضی گلسرخی؛معلم دام پروری و بیماری های دام، دکتر محمود معاضد؛معلم شیمی ، مهندس مصطفی قلی بیات؛معلم زراعت ، دکتر جلال افشار؛ معلم جانورشناسی و حشره شناسی،علی شیرازی, معلم قند سازی و صنایع روستایی. افزون بر معلمان نامبرده، شماری از خارجیان نیز در این مدرسه حضور داشتن که در امور آموزشی مدرسه عالی فلاحت ایجاد آزمایشگا های لازم و همچنین امور عمرانی و برنامه ریزی مشارکت داشتند که مقاله های آنان در نشریه های آن روز موجود است.

در سال 1306 به منظور احداث ساختمان های جدید، خوابگاه ها و کلاس ها یک نفر مهندس روسی به نام «مارکف»  که افسر روسیه تزاری بود به عنوان کارشناس ساختمانی به خدمت گرفته شد.

وی ساختمان معروف به مارکف(ساختمان فعلی در وزودی درب شرق پردیس) را طراحی می کند که بخش عمده ای از آن در سالهای اخیر مرمت و بازسازی ومقرر است به موزه ی اسناد و مدارک کشاورزی شورا تبدیل شود. طرح آن توسط مهندس ساسانی تهیه و در سال 1390 پیشنهاد شده است. این ساختمان در گذشته اشراف کاملی بر کل فضای پردیس داشته، دارای معماری خاصی است.این ساختمان به عنوان دبیرخانه و مدتی نیز خانه سازمانی کارکنان مورد بهره برداری قرار گرفته است. نخستین ساختمانی که بر اساس نقشه مهندسی و نظارت نامبرده ساخته شد، ساختمان بزرگ موزه جانورشناسی کنونی است که در سال 1308 به پایان رسید.در پی آن دفتر مدرسه عالی فلاحت احداث گردید و بدنبال آن در طول دو سال ساختمان های دیگری برای سکونت استادان و آزمایشگاه های مختلف ساخته شد و آماده بهره برداری شدند تا اینکه در شهریور 1308 با حضور مقامات کشور ساختمان عالی مدرسه فلاحت به طور رسمی افتتاح و آغاز به کار کرد. در این زمان مهندس احمد حسین خان عدل ریاست مدرسه را به عهده داشت و استاد نظام وفا، شاعر معروف دوران خود، شعری را که بیانگر تاریخ آغاز به کار مدرسه به حروف ابجد بود در حضور حاضران قرائت کرد.این شعر را که خود نظام وفا سروده بود، سال 1308 را مشخص می کرد که بالای سردر ساختمان موزه کنونی، روی کاشی ها نوشته شده بود اما در هنگام تعمیرات بعدی ساختمان، این کاشی ها را برداشتند و به جای مدرسه عالی فلاحت، عنوان دانشکده کشاورزی را نوشتند که هنوز هم پا برجاست.پس از محمود فاتح که ( در سال 1351) فوت کردند، علی مجد (فطن السلطنه) چندماهی ریاست مدرسه را به عهده گرفت و پس از آن اشخاص زیر به ترتیب تا سال 1324 مدرسه را اداره کردند.مهندس احمد حسین عدل، پروفسور اروین گائوبا،دکترمرتضی گلسرخی، پروفسور دامن، مهندس ابراهیم مهدوی، مهندس جمشید دولّو، عبدالحمید حکیمی و مهندس مجیدعدل. در واقع ایجاد مدرسه عالی فلاحت را می توان آغاز به کار دانشکده کشاورزی دانست (1307).درمهرماه 1308 مدتی دکتر مرتضی گلسرخی عهده دار ریاست مدرسه شد.تا این زمان مدرسه از نظر مالی وابسته به اداره مالیه وزارت دارایی بود و با کوشش مرحوم مصطفی قلی بیات به اداره کشاورزی وقت واگذار شد. مدرسه عالی فلاحت در 24 آذر سال 1309 به وسیله پهلوی اول و وزیر وقت دربار، تیمورتاش و هیئت دولت به طور رسمی بازگشایی یافت، هر چند مدرسه عالی دو سال پیش کار خود را شروع کرده بود.از سال 1309 تا 1311 مهندس احمد حسین عدل عهده دار ریاست مدرسه بود. در سال 1311 با توجه به نیاز مبرم کشور به آموزش دیدگان کشاورزی مقرر شد علاوه بر دانشکده، دبیرستان فلاحت نیز ضمیمه مدرسه عالی فلاحت (دانشکده فلاحت) تأسیس شود. دوره دبیرستان سه سال و کسانیکه دارای شهادتنامه دوره اول دبیرستان بودند در این دبیرستان پذیرفته شدند و پس از طی دوره سه ساله موفق به دریافت گواهینامه از این دبیرستان شدند که مزایای گواهی نامه علمی را دارا بود و بعدها فارغ التحصیلان آن در دانشکده های دامپزشکی، فلاحت و دانشسرای عالی به تکمیل تحصیلات خود پرداخته و موفق به أخذ دانشپایه شدند.